Hayal kırıklığı yaşamamak için gelin An’da kalalım. Olmuş ve olamayacaklar için üzülmek yerine kendimizi anın çoşkusuna bırakalım.


Hiç keyfim yok bugün.
Gri dumanlar sarmış her bir yanımı,
Gözyaşlarımı zor tutuyorum,
İçimi toz duman sarmış sanki.

Yapılacak işleri sarıp sarmaladım, koydum bir kenara
Bugün hiç halim yok, içim paramparça
Pembe balonlarımın hepsi patlamış
Hiç dokunmayın en iyisi bugün siz bana.



Sen hiç hayal kırıklığı yaşadın mı?

Evetse cevabın; o zaman bilirsin içindeki o sisli dumanın, gözpınarlarında biriken yaşların seni nasıl andan kopardığını,
Hayal kırıklıklarının egon tarafından nasıl beslendiğini anlarsın.

Duygularımızı tanımak çok önemlidir. Ancak, o şekilde egonun oyunlarının farkına varabiliriz. Egomuzu fark etmek için kendimize şu soruyu sık sık sormalıyız: “Şu an içimde neler olup bitiyor?”

Duygu; beden ve zihnin birleştiği yerde ortaya çıkar. Duygular bedenin zihnimize gösterdiği tepkidir ya da diğer bir değişle zihnimizin bedendeki yansımasıdır.
Eckhart Tolle

Doyurulmayan arzular ile yol alırsak kendimizi sürekli bir koşuşturmacanın içinde daha çok olanı elde etme peşinde dolanırken buluruz. Arzular mutluluğu, sevinci içindeki varlıkta (özbenlikte) aramak yerine dışsal olaylarda ararlar. Kurtuluşu veya doyumu hep dışarıda gerçekleşmeyi bekleyen bir şeye bağlarlar.

Bir şekilde eğer niyetlerimiz olmazsa da bizi kocaman bir hayal kırıklığı sarar.

Niyetlerimize yüklediğimiz anlamlar, olursa hissetmeyi beklediğimiz duyguların yerini birden bire derin bir ‘Acı’ kaplar.

Acı nereden gelir?

Sadece hayalini kurduğunuz bir şeyin, gerçek bile olmayan maddeleşmemiş bir durumun bizde yarattığı bu derin, kara duygusu nereden gelip de birdenbire içinize yerleşir? Hiç düşündünüz mü?

Bu duyguyu yaratan bizim zihnimizdir. Biz kendimizi zihin zannettikçe geçmiş ve gelecekte olmamışlar, olamamışlar için acı hissederiz.

Acının sebebi olana direnmek, kabullenmemektir.

Olanın her zaman bizim en büyük hayrımıza olduğu anlayamamak, kabul edememektir.

Öyleyse hayal kırıklığı yaşamamak için gelin An’da kalalım. Olmuş ve olamayacaklar için üzülmek yerine kendimizi anın çoşkusuna, sevincine, yaratacılığına bırakalım.

Bizi bekleyen yeni hayallere kucak açalım.


Size duygularınızın farkında olduğunuz egonuza kapılmadığınız anlar dilerim,


Sevgiyle yazdım,
Saba Deniz
Yaşam Koçu