Aşırı koruyucu anne babalar çocuklarının kişiliğinde kalıcı etki bırakabilirler ve bu hiç iyi bir şekilde olmaz, diye buldu yeni bir çalışma.

Sonuçlar gösteriyor ki “helikopter anne babalar” bağımlı, nevrotik ve daha az açık olmakla, yani genelde arzulanmaz olarak düşünülen bir yığın kişilik özelliğiyle ilişkilendirilir.

Üniversite birinci sınıf öğrencilerine anket yapan bir çalışma, helikopter anne babanın ne olduğunu tam olarak tanımlamayı ve ölçmeyi deneyen ilk çalışma. Terim, esasen üniversite kayıt personeli tarafından, müstakbel öğrencilerinin anne babalarında bir değişiklik fark etmeye başladıklarında türetildi. Anne babalar kayıt ofisini arayıp daha önce sadece öğrenciyle üniversite arasında geçen sürece müdahale etmeye çalışıyorlardı, dedi çalışmanın araştırmacıları.

Bunlar yalnızca ön bulgular ve birçok çalışmanın sonuçları desteklemesi gerekiyor ama bu tür aşırı anne babalığın nihayetinde yuvayı terk etmeye hazır olmayan çocuklarla sonuçlananileceğini ileri sürüyor.

“Bence helikopter anne babaların yaptığı şey, ‘Tamam, biz iyi anne babanın ne olduğunu biliyoruz, bunu yeni bir düzeye taşıyacağız ve çocuklarımız daha iyi olacak” diye hüküm veriyorlar,” dedi araştırmacılar. “Sorun şu ki bunu yeni bir düzeye taşıyınca aşırı ileri gittiler ve aslında, çocukluk ve ergenlikte genişlemeye neden oldular.”

Araştırmacılar yaklaşık 300 üniversite birinci sınıf öğrencisini, özellikle helikopter anne babaları değerlendirmeyi hedefleyen anketle incelediler. Üniversite öğrencilerine odaklandılar çünkü üniversite helikopter ebeveynle çocuk arasındaki ilişkinin “kriz noktası”, dedi araştırmacılar. Bu aşamada, anne babaları çocuklarının hayatları üstünde artık kontrole sahip değil ve geçmişteki gibi onların izlerini süremiyor.

Katılımcılar anlaşma düzeylerini, “Annemle babam bir okulun kayıt ofisinde sorunları benim adıma çözmek için irtibat kurdular”, “Üniversiteye yerleşme günümde annemle babam alıştığımdan emin olmak için benimle kaldılar”, ve “İki gün iletişim kurmazsam annemle babam benimle iletişim kurar” gibi ifadelerle puanlamak durumundaydı.

Katılımcılardan yaklaşık %10’unun helikopter anne babası vardı. Oran kızlarda erkeklerden daha yüksekti, kızlarda helikopterlik edilme oranı %13’ken erkeklerde sadece %5’ti. Helikopterlik eden genelde annelerdi, dedi araştırmacılar.

Helikopter anne babası olan öğrenciler yeni düşünce ve eylemlere daha az açıktı, daha uzak anne babaları olan akranlarıyla kıyaslandığında, başka etmenler arasında, daha kırılgan, kaygılı ve içe kapanıktı.

“Bağımlı, kırılgan, içe kapanık, kaygılı, fevri olan, yeni eylemlere veya düşüncelere açık olmayan biri var elimizde; bu kişiden başarılı bir üniversite öğrencisi olur mu?” dedi araştırmacılar. “Hayır, hiç de değil. Sonuçta tam bir fiyasko.”

Diğer yandan, helikopterlik edilmeyen, sorumluluk verilen ve sürekli anne babaları tarafından gözetim altında tutulmayan öğrencilerde etkiler tersiydi, dedi araştırmacılar.

Araştırmacıların bildirdiğine göre, bulgular yalnızca bir ilişki gösteriyor, sebep-sonuç bağlantısı değil, yani helikopter anne babası olan bütün çocuklar ille de bu hale gelmez. Ne var ki, araştırmacılar bu araştırmanın anne babaların çocuklarını yetiştirirken neler yaptıklarını düşünmelerini ve aşırı anne babalık denen şeyin farkında olmalarını sağlayabilir.

Araştırmacılar bu çalışmanın alanda, lise ve ilköğretim öğrencileri gibi daha farklı çocuk toplulukları üzerinde daha geniş çalışmalar dahil daha fazla araştırmaya mahal vereceğini umuyorlar. Gelecekteki çalışmalar, umarız ki helikopter anne baba hakkında daha açık bir resim meydana getirecektir, dedi araştırmacılar.

“İnsanlar, sanki herkes biliyor gibi bundan bahsedip duruyor,” dedi araştırmacılar. “Bu şeyleri bizzat yapan kişiler dışında, kimin bunun ne olduğunu gerçekten bildiği açık değil.”