http://img.hurriyetaile.com/c/1/70/4...haber/2841.jpg

Birçok anne ve babanın çocuk yetiştirirken doğru sandığı ve uyguladığı yöntemler, uzun vadede çocuğa büyük zararlar verebiliyor. Psikolog Hülya Soydan, ailelerin sıkça yaptığı hataları ve yansıtılması gereken davranışların dozunu anlattı.

Herkesin “Doğru”su Farklı

Topluma uyum sağlayan bir çocuk yetiştirme başarısı genellikle anne ve babaya atfedilir. Böyle durumlarda anne baba toplum tarafından saygı görür ve yetiştirdikleri başarılı çocuk sayesinde kendileriyle gurur duyarlar. Böylelikle ebeveynler kendi doğrularını çocuğa empoze etmeye çalışarak, kendi başarı kriterlerine göre çocuğun kişiliğini şekillendirmeye çalışırlar. Çocuk, onların doğru bildiklerini yapmak istemediğinde hayal kırıklığına uğrar ve onu sevmemekle ya da daha az sevmekle tehdit ederler. Tabii ki, çocuklarımız bundan olumsuz etkilenir ve kendilerini değersiz hissederken aileye güvenlerini de kaybederler.
Aşırı Sevgi Çocuğa Zarar Veriyor
Çocuğumuza zarar veren bir diğer davranış da, sevgimizi aşırı şekilde göstermektir. Çocuğu sevgiye boğarsak ve onu aşırı koruyup kollarsak onu bunaltır, aileye bağımlı hale getirir ve öz güven eksikliği yaratmış oluruz. Çocuk karşılaştığı her olayda ailesine sığınır, onlardan yardım bekler çünkü kendine güveni yoktur.
Hoşgörüde Sınır Koymak Şart!
Aşırı denetim ve disiplin çocuğu pasifleştirdiği gibi, aşırı hoşgörü de çocuğun uyumsuz, bencil ve şımarık olmasına neden olabilir. Evin patronu çocuk olduğu zaman, çocuğun üzerinde kaybettiğiniz otoritenizi yeniden sağlamak çok zor olacaktır. Çocuk “benmerkezci” tavrını, anne-babasının aşırı boyun eğici davranışları nedeniyle sosyal normlara uygun bir biçimde değiştiremez ve sosyal çevresiyle çatışmalar yaşar. Anne babasını istediği gibi yönetebildiğini gören çocuğun onlara karşı saygısı azalır.