Pedagog Dr. Melda Alantar'a göre bebeklerin zekâ gelişiminin yarısı genetik özelliklerden kaynaklanmakta, diğer bölümü ise çevresel etmenlere bağlı olarak gelişmektedir.

Geçen yüzyıllarla karşılaştırma yapıldığında, her kuşağın bir önceki kuşaktan daha yüksek zekâ puanına ulaştığı görülmektedir. En farklı gelişmeler Batı Avrupa ve Japonya'da görülmektedir.

Endüstrileşmiş ülkelerde zekâ puanlarının sürekli ve düzenli artış göstermesi beslenme, sağlık, eğitim ve anne-babalık becerilerinin artması ile açıklanabilmektedir.

Sözel yeteneklerden çok görsel-mekânsal becerilerde saptanan artışlar görsel medyanın - fotoğrafçılık, film, televizyon, video, bilgisayar yaygınlaşmasına bağlanmaktadır.

Kızların sözel zekâsının (okuma, yazma, anımsama ve algılama), erkeklerin ise görsel mekânsal zekâlarının (matematik, fen, mekanik beceriler) daha yüksek olduğu görülmektedir.

Söz konusu farklılıklar cinsiyet hormonları, deneyim ve sosyalleşmeden kaynaklanmaktadır.

Bebeğin zekâsı ailenin sosyo-ekonomik özellikleriyle ilintilidir. Anne-babanın eğitim ve gelir düzeyleri yükseldikçe çocuğun zekâ puanı ve okul başarısında artış gözlemlenmiştir.

4 aylık fetüs hamilelikten 2 yaşa kadar bebekler nitelik ve nicelik açısından tüketilen besinlere çok duyarlılar. Kötü beslenen çocukların dil gelişiminde gecikme ve davranış sorunları gözlemlenmektedir.

Anne sütüyle beslenen bebeklerin zekâ puanlarında artış gözlemlenmiştir.