Realizm, gerçek nesnelerin varoluşları, neye benzedikleri hakkında oluşan bilgilerdir. Kesinlikle değiştirilemeyecek net bilgilere realizm denilmektedir. Aynı kavram, düşünce ve duygular içinde kullanılır. Gerçek olan duygu ve düşüncelere realist düşünce denilmektedir. Örneğin, güneş sistemiz de kaç gezegen olduğu net ve gerçektir. Biz ne kadar araştırsak da gezegen sayısı değişmeyecektir. Realizm, evrende gözlemcinin bilincinden bağımsız bir gerçeklik olduğu görüşüdür.

Realizm, gerçek ile olan uygunluğu ele alır ve gerçek hakkındaki bilgilerimizi tanımlamaktadır. 19. Yüzyılın ortalarında Fransa’da bir akım olarak başlayan realizm, klasizm ve romantizme bir başkaldırıdır. Amaç, sanatı klasik ve diğer akımların etkisinden kurtararak, çağdaş eserler üretmek üzerine kurulmuştu. Günlük yaşamımızın önyargısız, bilimsel bir tarz ile incelenmesi ve bilim adamı ya da sanatçının nesnel bir bakış açısı ortaya koymasıdır. Flaubert, Zola, Balzac, Tolstoy, Dostoyevski, Dickens, James Joyce realizm en önemli temsilcileridir.

Gerçek önemlidir ve realist sançtılar, eserlerinde yaşamın gerçeklerini dile getirmelidir. Yalnızca yaşanan anlatılmasına yönelen gerçekler, olaylar ve kişiler karşısında tarafsız davranırlar. Eserlerine kendi duygu, düşünce ve yorumlarını katmazlar. Çünkü realizmde, doğayı olduğu gibi kopya etek gereklidir. Gerçekler anlatılırken kişilerin psikolojileri, onların kişiliklerini etkileyen çevrelerinin tanıtımı içinde bulundukları ortam ayrıntıları ile verilir. Onun için betimleme, realist yazarlarda en önemli anlatım olarak dikkat çeker. Realizmde, gerçek hayatın anlatılması esas kabul edildiğinden, realistlerin eserlerinde toplumun gerçek kişileri vardır. Daha çok yaşamın olağan olaylarına yönelen gerçekçiler, çok basit konuları da ele alırlar. Okuyucuyu eğitmek gibi bir amaçları yoktur. Gözlem, araştırma ve belgelere dayanarak yaşananları nesnel bir dille anlatırlar. Biçim güzelliği önemlidir, özenti süsten kaçınılır.