Kalp kapakçığı hastalıkları iki şekilde oluşabilmektedir. Birincisi doğuştan olanlar ve ikincisi de sonradan olanlardır. Doğuştan olan kalp kapakçığı hastalıkları bebeğin vücut organları oluşmaya ve gelişmeye başladığı süreçte olur. Çocukluk döneminde ise çocuğun geçirdiği akut eklem romatizmasının yarattığı bir durum da olabilir. Bu eklem romatizması çocuktaki bir boğaz enfeksiyonundan ileri gelebilir.

Bu süreçte bebeğin kalp kapakçığında çeşitli nedenlerle sorunlar görülür. Mesela kalp kapakçığında daralmalar görülür. Ya da işlev bozukluğundan dolayı kalp kapakçığında yetmezlik olur. Bu sorunlardan dolayı kalp kapakçığı işlevsel bir şekilde açılıp kapanmazlar ve fonksiyonunu tam olarak yerine getiremezler. Getiremeyince de kapakçık içinden geçen kan miktarında azalma olur. Kalp bu durumda pompalaması gereken kanı pompalayabilmek için daha fazla efor sarf eder ve yorulur. Böylelikle kalbin temel fonksiyonlarında bozulmalar görülür.

Diğer yandan kalbin sağ ve sol bölümleri vardır. Bu bölümler arasında bir duvar vardır ki bu duvar kirli ve temiz kanın birbirine karışmasını engeller. Fakat kalp kapakçıkları sorunlu olan kişilerde bu duvarda delikler vardır ve kirli ve temiz kan birbirine karışır.

Bu hastalığın teşhisini elbette ki kalp doktoru yapacağı tetkiklerle tespit edecektir. Kalp duvarındaki deliklerin çok büyümüş olması hasta için elbette ki olumsuz bir durumdur. Bu durum kalbin büyümesine yol açar. Büyüyen kalp çabuk yorulur.

Sonradan oluşan kalp kapakçığı hastalıklarının temel nedenleri ise genelde mikroplardan kaynaklıdır. Şöyle ki kanda dolaşan kalp normalde herhangi bir mikrop içermez. Fakat çeşitli enfeksiyonların etkisiyle ( diş iltihabı, bademcik iltihabı, idrar yolları iltihabı v.b. ) kana mikrop karışabilmektedir. İşte kana karışan bu mikroplar kimi durumda kalp kapakçıklarına bulaşır ve kapakçıklarda enfeksiyon oluşturur. Bu enfeksiyonlar zaman içinde kalp kapakçıklarının düzgün açılıp kapanmasını zorlaştırır hatta işlevini bozar.

Kalp kapakçıklarında sorun olan hastalarda nefes darlığı, yüzde, dudaklarda ve parmaklarda morarma olur. Ayrıca bu hastaların böbreklerinde çalışma bozukluğu da görülür. Mide bulantıları, karaciğer büyümesi ve ayaklarda su birikmesi diğer belirtilerdendir. Daha ileri durumlarda akciğerler de bu durumdan olumsuz etkilenebilir.

Hastalığın teşhisinde doktor hastanın kalbini dinleyerek kalbin çıkardığı sesten hastalığı teşhis edebilir. Ayrıca çeşitli görüntüleme yöntemleriyle de ( anjiyografi ve elektrokardiyografi ) hastalık teşhis edilebilir.

Hastalığın tedavisinde öncelikle erken teşhisin çok önemli olduğunu belirtmek gerekir. Geç teşhislerde hastanın kaybedilme riski çok daha fazladır. Öncelikle antibiyotik tedavisi uygulanarak kalp kapakçıklarındaki enfeksiyon temizlenmeye çalışılır.

Ayrıca hastanın beslenmesine de dikkat etmesi gerekir. Olabildiğince tuzdan ve tuzlu yiyeceklerden uzak durmasında fayda vardır. Çünkü tuz kalbin yorulmasına yol açar. Tuz alımı minimuma indirilmelidir. Sıvı alımına da dikkat etmek gerekir. Fazla sıvı alımı kalbi yine zorlayan bir etkendir. Hekimin vereceği ilaçlarla vücuttan sıvı atılımı daha da kolaylaşacaktır.

Kimi zaman hastalıkla ilgili belirtilen hiç geçmez ve daha da artar. Bu durum hasta ile ilgili hayati bir tehlikeyi de ortaya çıkarır. Dolayısıyla hastalığın ilerlemesi durumunda hastaya kalp kapakçığı ameliyatı yapılabilir. Bu ameliyatta kalp kapakçığı ya düzeltilir ya da değiştirilir.