Bu sporun amacı bir dairenin içindeki çekici, işaretli alan içerisinde olabildiğince uzağa fırlatmaya çalışmaktır. Oyunda kullanılan cisime çekiç dense de bu terim yanıltıcı olabilmektedir. Kullanılan cisim aslında telle bir tutacağa bağlanmış, ağır bir metal toptur. Çekiç kelimesinin kullanılmasının nedeni eski zamanlarda fırlatmak için gerçek çekiç kullanılması sebebiyledir.

Çekiç bugünkü şeklini almaya 19. yüzyılda başladı. Erkekler için 1900 Olimpiyatlarında olimpik bi oyun haline geldi. Kadınlar için ise 2000 Sidney'de olimpiyatlara dahil edildi.

Oyunlarda erkeklerin kullandığı çekiç 11-13 cm çapında bir toptan, 1,2 metre uzunkuğunda bir çelik telden meydana gelir ve çekicin toplam maksimum ağırlığı 7,26 kilogramdır. Kadınlarda ise çekiç topu daha ufak ve hafiftir. 9,5-11 cm uzunluğunda ve 4 kilogram ağırlığa sahiptir. Tel ve tutacak ise her ikisinde de aynıdır.

Klasik çekiç atmanın dört aşaması vardır. Başlangıçta atlet iniş alanına sırtını verecek şekilde sabit bir pozisyon alır. Daha sonra çekici öne ve arkaya bir sarkaç gibi sallamaya başlar. Çekiç ve atlet belli bir momentum kazandıklarında ise atlet çekici kafasının üzerine kaldırır ve hızlı bir biçimde döndürmeye başlar. Bu hareket çekiç fırlatılmadan önce iki üç tur sürer ve ardından çekiç serbest bırakılır.

Atletlerin çekici fırlatmak için üç deneme hakkı vardır. Büyük yarışlarda sekiz en iyi atıcı dışındakilerin elendiği ikinci bir tur daha yapılır. Finale kalanlar üç atış daha yaparlar.

Bir atışın geçerli sayılabilmesi için çekiç yere düşene kadar atletin kafesli atış dairesinin içerisinde kalması gerekmektedir.

Kafesli atış alanı dairesi 2,1 metre çapındadır ve betondan yapılmıştır. 80-100 metre uzunluğunda kenarlara sahip olan iniş alanı dairenin önünden 40 derecelik bir açıyla açılır. Kafes atış alanının üç tarafını çevreler.

Erkekler çekiç atma Dünya Rekoru 86,74 m derece ile, Yuriy Sedykh'e aittir. 79,42 m'lik kadınlar dünya rekoru ise Betty Heidler tarafından kırılmıştır.