Yamaç paraşütü, hava araçları arasında en hafifidir ve kolay taşınabilir bir araçtır. Bu özellikleri sayesinde kalkış yapabilmesi için özel bir pist gerekmez. Doğal kaldırıcı kuvvetler yardımıyla tepelerden kalkış yapabilir ve saatlerce havada kalabilir. Dünya çapında oldukça yaygın olup hızla gelişen bir hava sporudur. Ayrıca dağcılar da dağ zirvelerinden inerken yamaç paraşütü kullanabilirler. Yamaç paraşütü tehlikeli sporlar arasında gösterilse de gereken eğitim alınıp kurallarına uyularak yapıldığında bu riskler en aza indirilebilir.
Yamaç paraşütü dört bölümden oluşur: kanat (kubbe, kanopi), ipler, kolonlar ve kuşam(harness). Kısaca özelliklerinden bahsedecek olursak;

• Kanat: Uçmayı sağlayan asıl kısımdır. Uçuşa geçildiğinde içleri havayla dolar. Kusursuz bir aerodinamik yapısı olmakla birlikte uçuş ve pilotun özelliklerine göre farklı modellerde üretilmektedir.
• İpler: Askı ipleri ve fren ipleri olarak ikiye ayrılan bu iplerden bir tanesi 100-150 kg çekebilmekte olup paraşütlerde onlarca bulunduğundan dayanıklılık açısından oldukça güvenilirdir.
• Kuşam: Vücut ölçülerine ve uçuş pozisyonuna göre ayarlanabilir olarak üretilen bu kısım oturma kısmıdır.
• Kolonlar: Kanat ve kuşam iplerini birbirine bağlayarak kalkışta pilotun tüm ipleri tek bir noktadan çekerek kontrol etmesini sağlar.

Bu dört bölüme ek olarak yamaç paraşütünde güvenlik için kask ve yedek paraşüt de bulunur.
Yamaç paraşütü uçuş, kalkış ve iniş olmak üzere üç aşamadan oluşur. Yamaç paraşütünde ilk olarak yamaç seçimi yapılır. İnişte pilot için belli bir koşu mesafesi gerektiğinden uygun olan düz bir alan seçilmelidir. Daha sonra kalkış aşamasına geçilir. Kalkışta en çok dikkat edilmesi gereken konulardan biri kontrollerdir. Önce rüzgâr kontrolü yapılır, rüzgâr karşıdan gelecek şekilde ayarlanılmalıdır. Daha sonra yedek kontrolüne geçilir. Kuşama girmeden önce yedeğin iyice yerleştirilmiş olduğundan ve tutacağın yerine düzgün bir şekilde bağlandığından emin olun. Son olarak havalanmadan önce kanat kontrollerini tamamlayın. Kanadınız kafanızın üstünüzdeyken kolonları, ipleri, düğümleri iyice kontrol etmeli, herhangi bir sorun varsa uçuşa geçmeden çözmelisiniz. Hatta yeterince rüzgâr varsa kalkmadan önce bir süre sabit kalarak kanadı iyice kontrol edin. Eğer zayıf rüzgârda kalkış yapacaksanız en az engeli olan koşu yolunu tercih edin.
Kontroller tamamlandıktan sonra kask takılır ve harnesse (kuşam) girilir. Kanadın tam ortasında durulur, kollar yanlara açılır ve doğru pozisyon alındığında koşmaya başlanır. Kolonları kol değil de göğüs gücüyle itmeye dikkat ederek kanadın sağa sola eğilmesini engellemeli, eğilirse düzeltmeden kalkışa geçilmemelidir. Kalkışta en zor ve dikkat edilmesi gereken kısım koşma kısmıdır. Bu aşamayı düzgünce atlattıktan ve tamamen havalandıktan sonra kuşama oturulur ve paraşüt kumanda edilmeye başlanır. Kalkış ve inişte rüzgârın karşıdan gelmesi gerekse de havadayken yönü önemli değildir.