Bilindiği üzere her yıl Mayıs ayının 2. Pazar günü olarak kutlanır anneler günü. Geçtiğimiz Pazar günü anneler günüydü ve iyisiyle kötüsüyle 2015’in anneler gününü de atlatmış olduk. Peki bu anneler günü nasıl ortaya çıkmış? Anna Jarvis’ in kaybettiği annesi için 1908 yılında anma günü olarak ilk Amerika’da ortaya çıkmış, 1914 yılında da resmi olarak kutlanmaya başlamış anneler günü. O günden bu güne birçok ülkeye yayılan ve günümüze kadar gelen anneler günü her ülkede farklı tarihlerde kutlanmaktadır.
Fakat anneleri anma günü olarak ortaya çıkan anneler gününün, ülkemizde son yıllarda amacından saptığını düşünüyorum. Anneler günü, annesi hayatta olmayan kişiler için bir ıstırap olarak geçerken, annesi hayatta olanlar için maddi bir günden ibaret olmaya başladı. Bunun nedenlerini sorguladığımızda ilk göze çarpan etken; anneler günü reklamları. Bu reklamları incelediğimizde iki gruba ayırabiliriz. İlk grupta insanların, özellikle annesi hayatta olmayanların içini burkan duygusal reklamlar var. Bu reklamlarda genel olarak annelerle ilgili bir hikaye anlatılıyor, sonuçta da annelere dair güzel mesajlar verilerek reklam sona eriyor. Bu tarzdaki reklamların annelerin kıymetini anlama konusunda topluma “farkındalık” sağladığını ve anneleri anma amacına uyduğunu düşünüyorum. İkinci grup reklamlara baktığımızda ise; annelere hediye almayı hatta pahalı hediye almayı özendiren reklamlar göze çarpıyor. “Bu özel günde annenizi mutlu edin ve ona pırlanta alın.” gibi açık mesajlar veren reklamların, anneler gününü amacından saptırdığı ve maddi bir hale getirdiği kanısındayım. Maddi durumu iyi olmayanlara vicdan muhasebesi yaptıran, annelerimizin hatırlanmaktan bile mutlu olacağını bize unutturan bu reklamlar, bizlerde psikolojik baskı uyandırıyor. Birey olarak hepimiz bu baskıyı üzerimizde hissediyoruz ve annemizi sadece o gün hatırlamamız gerektiğini düşünüyoruz. Annelerin ne kadar kutsal varlıklar olduğunu, onları her zaman hatırlamamız, el üstünde tutmamız gerektiğini gözden kaçırıyoruz.
Genele bakarsak tüm özel günlerde aynı durum gerçekleşiyor. Ve biz de bu oyuna dahil olup yılda sadece bir günü pahalı hediyelerle, kutlamalarla geçiştirip yılın diğer günlerinde sevdiklerimize değer vermeyi, onları önemsemeyi unutuyoruz. Kendimizden bir şeyler dahi katma zahmetinde bulunmuyoruz. Ne de olsa internette içi boş hazır mesajlar bulunan, sevdiklerimiz için bizim yerimize maddi değeri yüksek hediyeler düşünme hizmeti veren birçok site mevcut. Annemiz için içimizden gelen birkaç cümle yazmak yerine bile hazır olan cümleleri tercih ediyor, pahalı hediyelerle annelerimizi mutlu edeceğimizi düşünüyoruz. Emek vermeyi unutuyoruz. Belki de böylesi bize daha kolay geliyor.
Hadi bir değişiklik yapalım ve önümüzdeki ilk özel günde sevdiklerimiz için maddi değeri yüksek hediyeler yerine mütevazi hediyeler tercih edelim. Hazır içi boş mesajları değil, içimizden dökülen cümleleri paylaşalım sevdiklerimizle. Ve onlara bir gün değil her gün değer verdiğimizi gösteren küçük sürprizler yapalım zaman zaman. Bakalım aradaki farkı görebilecek miyiz?