Ben şunu merak ettim; acaba mutluluğun kıstası depresyona girmemekten mi geçiyor?
Eğer böyle bir kanı varsa, bu konuyla ilgili eleştirel bir bakış açısı oluştu bende . Çünkü ben depresyon geçiren insanların aslında diğer insanlara göre daha mutlu olabileceklerini düşünüyorum. Bahsettiğim şey şu aslında; depresyona girmeyen insanlar aslında hislerini orta kararlarda yürüten, çok üzülmeyen insanlardır. Acılarında çok büyük üzüntüler duymadıkları için kendilerini kontrol edebilmekte ve böylece depresyona girmemekteler. Ama işe mutluluk açısından bakacak olursak bu insanlar aşırı mutlu da olamazlar. Hisleri hep belli bir istikrar çerçevesinde yer değiştirir. Oysaki depresyona girmiş insanların çoğu uç seviyedeki mutluluklarını kaybettiklerinden dolayı depresyona girerler. Yani aslında depresyona giren insanlar hislerini uç noktalarda yaşadıkları için sevinçlerinde çok mutlu olmakta fakat üzüntülerinde depresyon noktasına kadar gelmektedirler.