İleriye giden insanlarla hep yerinde sayan insanların arasındaki en büyük farklardan birisi kendi kendileriyle beyin fırtınası yaparlarken kendilerine sordukları soruların farklı olmasıdır. Derinden ve sık sık kendimize sorduğumuz sorular istek niteliğindedirler. Sorunun şekli bizi ileriyede götürebilir dibede çekebilir. Daha önceki yazılarımda bahsettiğim gibi kafamızın içinde dünyanın en gelişmiş bilgisayarından bile çok üstün bir zihin bilgisayarımız var. Nasıl internette araştırma yaparken bir şeyi tam net belirtmemişsek, bize sürekli olarak '' bunu mu demek istediniz'' diye soruya soruyla bir cevap gelir ve altında da konuyla ilgili onlarca bilgi beliriverirse beynimizde aynı şeyi yapar.
Kendimize bir soru sormadan önce alacağımız cevaplarla nereye gitmek istediğimizi unutmamalıyız. Soruyu doğru sorduğumuzdan da emin olmalıyız. Örneğin '' bu neden hep benim başıma geliyor'' sorusunu sorarken ki niyetiniz nedir? buradan alacağınız cevap sizi nereye götürür? böyle bir sorudan sonra cevabı düşünürken kendinizi nasıl hissediyorsunuz?
Aynı soruyu daha değişik bir şekilde sorsak, mesela şöyle'' ne olsa bu bir daha benim başıma gelmez?'' ya da '' bu durum bana ne öğretmek istiyor? '' böyle sorulardan alacağınız cevaplar sizi nereye götürür? size neler hissettirir? Tabiki ilk soruş şekli bizi güçsüzleştirip yerimizde oyalarken, ikinci şekilde sormak bizi güçlendirip ileriye götürür.
Güzel cevaplar bizi güzel sonuçlara götürür, ama bunun içinde önce kendimize güzel sorular sorabilmeyi alışkanlık haline getirmeliyiz. '' Ben neden başarılı olamıyorum?'' sorusunu sorduğumuzda kendi kendimize başarısızlığımızı onaylamış ve bunun içinde beynimize kanıt bulması için komut vermiş oluruz. Peki alacağımız cevap işimize yarar mı? tabiki yaramaz aksine bizi daha da dibe çeker. Oysa aynı soruyu şöyle sorsak '' başarılı olmam için daha ne yapmam gerek? '' ya da '' başka hangi yolu deneyebilirim ? '' işte şimdi güzel bir cevap alabiliriz.
Haydi şimdi kendinize güzel bir soru sorun, güzel bir cevap alın ve güzel bir gün yaşayın.