Her çocuk her söyleneni elbette ki yapmaz veya yapamaz. Zaten çocuklardan her şeyi yapabilmesini beklemek oldukça yanlıştır. Ama bazıları vardır ki hiçbir söyleneni yapmayıp zıttı şeyleri yaparlar. Peki çocuklar neden böylesine söz dinlemez?

Bazı aileler geçim derdine düşüp çok fazla çalışabilir. Çocuklarını gündüzleri dadılarına bırakıp akşamları geldiğinde sadece dinlenmek ister. Çocuk iletişime geçmek için çabalar. Ama anne ve baba yorgun olduğundan iletişime kapalıdır. Oyun oynamak ister, gün içinde yaptığı şeyleri heyecanla anlatmak isterler. Belli bir süre ısrarla çabalar fakat bireyler karşılık vermeyince belli raddeden sonra söyleneni yapmamaya başlar (yemek yemez, uyumaz, etrafı dağıtır vb.) Tek amacı bireylerin dikkatini çekip ilgi görmektir.

Kimi aileler çocuklarına karşı oldukça hatta haddinden fazla göz yumar. Hiçbir yaramazlığına ses çıkarmaz ve her istenileni yaparlar. Belli bir zaman sonra çocuk her istediği alınınca, her istediği yapılınca şımarır. Artık yapması gerektiği şeyler söylenince canı istemezse yapmamaya başlar. Bu durum tamamen ailelerin alıştırmasından kaynaklı bir yanlıştır.

Fazla kuralcı ebeveynleri çevremizde görmekteyiz. Hatta sayıları gittikçe artmaktadır. Kuralcı ebeveynler çocuklarına devamlı bir şeyi yapmalarını söylemektedir ve hatta kıyas yapmaktadır. Çocuklar sürekli uyarıldıkları için ve kıyaslandığı için içten içe o da kendini kıyaslamaya başlar. Bir şeyleri eksik ve yanlış yaptığını düşünür. Haliyle zamanla bu role bürünür. Yaramaz damgası yediği için artık böyle davranır. Çocuklara kendisini eksik hissetirilmemelidir.

Çocuklar oldukça duygusal ve ilgiye ihtiyaçları olan bireylerdir. Henüz kendileri oyun çağındayken yeni bir kardeş gelmesi bazı çocukları mutsuz eder. Çünkü artık evin merkezi olmaktan çıkarlar. Mutlaka anne ilgisi ve sevgisi ikisine de yeterlidir lakin çocuk bunu bilemez. Annesinin ve babasının kucağında sadece o varken bir başkasını görmek onları kıskandırır. Bu yüzden anne kardeşiyle değil de kendisiyle ilgilenmesi için yaramazlık yapıp söyleneni dinlemez.

Bazı çocukların belli dönemlerinde kendisine edindiği rol modelleri vardır. Örneğin çoğu erkek çocuk babasını, çoğu kız çocuğu da annesini örnek alır. Eğer rol modelleri inatçı bir kişiliğe sahipse ve sürekli zıtlaşan bir tipse böylesinin doğru olduğunu düşünüp örnek aldığı insanın yaptığını yapar.