Gullbabici - Hayata Dair Herşey - Çocuklarda Gece Görülen Canavar: Kabus

http://cdn.psikolojiportali.com/wp-c...pg&w=200&h=115

Uyku süreci içerisinde kişiye duygusal ve/veya fiziksel rahatsızlık veren korkulu rüyalar kabus olarak adlandırılır. Çocuk, sıçrayarak ya da ağlayarak uyanmakta, anne de bu durum karşısında ne yapacağını bilememekte, elinden bir şey gelmemesi sonucu psikolojik danışmana başvurmaktadır. Anneler, danışmanlık sırasında günlük rutinde çocuğunun hiçbir sıkıntı yaşamadığını, korktuğu bir şey olmadığını; dolayısıyla rüyalarında korkmasının sebebini anlayamadıklarını belirtmektedirler. Ben burada danışanlarıma şöyle bir pencere açıyorum.
**Acaba sizin korkmuyor ya da korkmaz dediğiniz şey onun için korku verici olabilir mi?
Annenin kendi referans algısından çıkması demek, yavrucuğunun basit şeylerden de korkmasına müsamaha gösterebilmesi ve anlayabilmesi demektir. Bu noktada ancak ona yardım edebilir. Çünkü bazen çocuğun ilgi beklediği için korkuyorum demesi ile annenin korkulacak bir şey olmadığını sert tepki göstererek ifade etmesi çocukta muhtemel korkuların pekişmesine yol açabilmektedir.
Çocukların en çok gördüğü rüyalar; anne babanın terk etmesi, hayvanlar ,saldırı, düşme ve ölüm korkusu, film ve hikayelerde karşılaşılan sözde korkunç figürlerdir(canavar).
Bu rüyalara neden olanlar ise izledikleri çizgi filmler, dinledikleri hikayeler, anne babanın tartışmaları, çocuğun baskı altında kalması, kardeş kıskançlığı, akran zorbalığı vs. diye sıralayabiliriz.
Bunların dışında en önemlisi de yaş gelişim özellikleridir. Çocuklar, gelişim ataklarında bağımsızlaşma basamaklarını çıktıkları için kaygı ile karşılaşabilirler. Örneğin yeni yürümeye başlayan bir çocuk kendi başına adım atabildiği için heyecan ile beraber ebeveynden kopma kaygısı yaşar. Artık kendi başına bir şeyler yapabilmektedir, fakat anne onun elinden tutmamakta ve düşmemesi için etrafında eskisi kadar özenli beklememektedir. Aynı zamanda etrafındaki nesneleri keşfetmeye başlar ve onlardan korkar. Çünkü; üzerine düşebilir, canını acıtabilir veya ona gücü yetmeyebilir. O zaman da anne yanında olmayabilir. Yani, çocuk yarı özerklik kazandığı için yeni şeyler için heyecan duyarken, bir yandan da zarar görebileceği sebebiyle kaygı duyabilir. Ergenlik de bir gelişim atağıdır ve kabuslara en çok 13-16 yaş aralığındaki puberte dönemi çocuklarında rastlanmaktadır.
Bu durumda ebeveynler, yavrularının korkularını normal kabul etmeli, onun yanında olduklarını hissettirmelidir. Korktuğu obje ya da kişiyle yüz yüze getirme konusunda ısrarcı olunmamalıdır. Karanlıktan korkarsa elinin yetişebileceği yükseklikte masa lambası almak gece odasını loş bırakmak faydalı olacaktır. Korku duyan çocuk eleştirilmezse durumu kolaylıkla atlatabilir. Korkularınızı, fobilerinizi çocuğunuzun yanında yaşamamaya özen gösterirseniz ona da yansımayacaktır. Unutmayın bazı korkular evrensel olduğu kadar, bazıları da öğrenilir. Bunların faydalı olmadığı durumlarda objektif bir tedavi için profesyonel yardım almanız yararlı olacaktır.