Biz çocuklular tahmin edildiğinin aksine aslında son derece hareketli bir yaşama sahibiz. Evde her an bir macera yaşarız örneğin.
Biz çocuklular gürültülüyüz. Çünkü her çocuk bir bandonun çıkardığı gürültüyü tek başına çıkarma yetisine sahip oluyor.
Biz çocuklular günü evde geçirmemeyi tercih ediyoruz çünkü çocukla sokakta vakit daha kolay geçiyor. Çevreye verdiğimiz rahatsızlıktan dolayı da gerçekten ama gerçekten çok utanıyoruz ama yapacak bir şey yok, eve tıkılıp da ruh sağlığımızı kaybetmeyi göze alamıyoruz.
Biz çocuklular çocuksuzların bize çok gürültülü ve dağınık olduğumuz için sinir olduklarını biliriz ancak pek de umursamayız.
Biz çocuklular uyku ve beslenme konusunda saatlerce bıkmadan usanmadan konuşabiliriz.
Biz çocuklular diğer çocukluları görünce çok seviniriz.
Biz çocuklular bulunduğumuz ortamı beş dakikada savaş alanına çevirebiliriz.
Biz çocuklular puset, oyuncaklar ve ıslak mendil olmadan bir yaşam düşünemeyiz.
Biz çocuklular ev yapımı yoğurdun en ateşli savunucusuyuz.
Biz çocuklular organik pazarları takip ederiz.
Biz çocuklular sabahın kör karanlığında güne başlarız.
Biz çocuklular her şeyden şikayet edebiliriz.
Biz çocuklular her duruma da ayak uydurabiliriz.
Biz çocuklular hafta sonu daha çok yoruluruz.
Biz çocuklular daha fazla çocuk sahibi olma hayali kurarız.
Biz çocuklular hamile görünce ¨bunlar iyi günlerin¨ deriz. İçimizden deriz çoğunlukla, moral bozmaya gerek yok.
Biz çocuklular kendimizi en çok anneanne-dede evinde iyi hissederiz.
Biz çocuklular en çok yaz mevsimini severiz.
Biz çocuklular dışarıdan gelecek olan her türlü yardıma açığız. Hatta muhtacız. Birisi 10 dakika bebeği oyalasa veya çocuğu yedirse yeter.
Biz çocuklular çok eğlenceliyizdir aslında. Hele ki yan yana gelince.