Hayata gözlerin açıldığı ilk andan itibaren gelen uyaranlar bebeğin ilgisini dış çevreye yöneltir. Duyulan ses, görüntü , koku , ten teması, tat, bu ilginin artarak devamına yardımcı olur.
Etrafı tanımaya başlayan çocuk fiziksel ve gelişimsel yeterliliğine göre bunu başaracaktır. Önce bakım veren kişiyi, daha sonra aile üyelerini, daha sonra yakın çevreyi tanımaya başlyacaktır. Etrafı tanıdıkça etrafa karşı ilgisi daha da artacak ve onun gelişim basamakları için yararlı olan uyaranları almaa başlayacaktır. Bu uyaranlar ona ses, görüntü, dokunma, koku, ve tatma olarak gelecektir. Gelen sinyaller onun lisan, sosyal, motor, ve zihinsel gelişimine katkı sağlayacaktır. Sinir sisteminin gelişmesi bu uyaranlar ile hızlı bir şekilde olmaktadır. Nekadar dengeli ve yeterli uyaran olursa okadar iyi gelişme olacaktır.
Bir alana fazla miktarda gelen uyarılar başka alanların gelişmesine engel olabilir. Bu açıdan çocuğun oyun ve meşguliyetlerinin çeşitli olması ve dengeli bir şekilde dağılması faydalıdır.

Bebeğin gelişim ortamı

BEBEĞİN etrafını tanımada olumsuz ve zararlı etkenler
*Beklenmedik aşırı gürültü
*Ani tepkiler, çabuk sinirlenen bir ebeveyn
*DEPRESİF ve mutsuz bir anne
*Sigara ve alkol kullanan anne ve baba
*Korkutucu ve travmatik olaylar, davranışlar
*Çocuğun güvensiz bir ortamda olduğunu hissettiren denyimler
*İlgisiz veya aşırı ilgili ebeveynler
*Sık sık yaşanan kazalar ve ihmal
*Bebeğin yardıma ihtiyacı olduğunda duyarsızlık veya gelişmesini engelleyecek kadar, her şeyde aşırı bir şekilde müdahale
*Sık sık olumsuz tepkiler ve negatif mesajlar
*Çocukta fark edilmeyen duygusal problem (görme,işitme vb.)
*Kronik hastalık veya ağır bedensel problemler
*Yeterli vakit ayırmayan ebeveynler
*Aşırı uyaran bombardımanı (fazla tv karşısında kalma gibi)
*Yetersiz dikkat süresi
*Yetersiz öğrenme ve dinleme isteği
*Aşırı mükemmeliyetçi ve kontrolcü anne ve babalar
*Aşırı kaotik aile ortamı ve ebeveynler arası çatışma
Bebeğin etrafını tanımada olumlu ve yararlı etkenler
* Olumlu ve rahatlatıcı çevre
*Yerinde ve normal tepkiler
*Destekleyici davranışlar
*Çocuğun güvende olduğunu hissettirecek tutum ve yaşanan deneyimler
*Yeri geldiğinde yeterli bir şekilde ilgi gösteren ebeveynler
*Seyrek kaza yaşanması ve bu konuda gösterilen hassasiyet
*Bebeğin yardıma ihtiyacı olduğunda duyarlılık ve müdahale
*Sık sık teşvik ve pozitif mesajlar ile cesaretlendirme
*Çocukta duygusal problem olmaması
*Yeterli vakit ayıran ebeveynler
*Yeterli uyaran veren etkileşim ortamı
*Yaşına uygun deneyimler ve tecrübe imkanı sunan ortamlar
*Yeterli DİKKAT süresi
*Yeterli ÖĞRENME ve dinlenme kabiliyeti