Küçük çocuklar bazen kontrolden çıkar... Öfkeli bir çocuğa nasıl yaklaşmanız gerektiğini biliyorsanız, bu sizin için bir sorun olmayabilir.



Küçük çocuklar bazen kontrolden çıkar... Öfkeli bir çocuğa nasıl yaklaşmanız gerektiğini biliyorsanız, bu sizin için bir sorun olmayabilir.
Çocuğunuz öfkelendiğinde gözü hiçbir şey görmüyorsa ve ona kesinlikle ulaşamadığınızı hissediyorsanız merak etmeyin, yalnız değilsiniz. Birçok çocuk, gelişiminin bazı aşamalarında aşırı agresif tavırlar sergileyebilir. Birkaç basit ipucuyla böyle durumları yönetmeniz çok daha kolay olacaktır.*
*
1- Çocuğunuzu olay yerinden uzaklaştırın
Kum atıyorsa, kum havuzu yok. Anne var. Başka bir çocuğu ısırıyorsa, oynamak yerine sizinle oturmak zorunda. Yani çocuğunuzun öfkeli davranışını tetikleyen olay yerinden uzaklaştırıyor ve kucağınıza ya da kollarınıza alıp rahatlıkla konuşuyorsunuz.
*
2- Basit bir dille sohbet edin
Ona uzun uzadıya yaptığının neden yanlış olduğunu ya da nasıl davranması gerektiğini anlatmanıza gerek yok. Zaten öyle bir kriz anında muhtemelen bu açıklamalarınız işe yaramayacaktır. “Kum atmıyoruz” ya da “İnsanları ısırmıyoruz” gibi basit ifadeler kullanmayı deneyin. Biraz yatıştıktan sonra da “Şunu şunu yaptığında şu şu arkadaşın yaralandı. İnsanların canını yakmıyoruz. Birini incitmeye mi çalıştın?” Evet cevabına hazır olun. Öyleyse eğer, kimsenin canını yakmadığımızı pekiştirin. Mümkünse eğer, özür dilemesini sağlayın.
*
3- Eve gidin
Arkadaşlarını ısırmaya ve sağa sola huysuzluk etmeye başlayan bir çocuk, muhtemelen aç ya da susuzdur, uykusu gelmiştir. En son ne zaman yedi? Gece nasıl uyudu? Tanıdıkları bir eve gitmeleri, ihtiyaçlarını gidermelerini kolaylaştıracaktır.
*
4- Hayatınızı gözden geçirin
Eğer sık sık öfkeli tavırlarla karşılaşıyorsanız düşünün: Çocuğunuzun hayatında, yaramazlığa sebep olabilecek herhangi bir karmaşa oldu mu? Yeni bir kardeş, popüler sebeplerdendir. Ama taşınma, boşanma, yeni bir kreş ya da eve taşınan yeni biri, çocuklarda negatif davranışları tetikleyebilecek şartlardır. Bu konu hakkında, basit sözcüklerle konuşmak dışında yapabileceğiniz bir şey yok.*
*

*
5- Normal olduğunu unutmayın
Çocuklar, evrelerden geçerler. Kimilerinin ısırmaya eğilimleri daha şiddetlidir. Kimileri ise sırf ne olduğunu görmek için kum atar. Kimileri arkadaşlarına taşla vurur, kimileri bulduğu sopalarla döver. Bunlar, yukarıdaki stratejiler kullanılarak baş edilmesi gereken normal çocukluk davranışlarıdır. Evet, hoş değiller; ama normaller.
*
6- Asla şiddete başvurmayın!
Gelişimsel açıdan normal bir davranış yüzünden çocuğa vurmak, adil değildir. Aslına bakarsanız, sebebi ne olursa olsun bir çocuğa fiziksel şiddet uygulamanın mantıklı bir açıklaması olamaz. Ona vurmasanız da, bazen sertçe kolundan çekiştirmeniz bile kendini daha güvensiz, daha agresif ve daha yalnız hissetmesine neden olacaktır. Sinirlerinize hakim olun, ona nazik davranmaktan bir an olsun vazgeçmeyin. Aksi takdirde o anki sorunu çözmeye çalışırken çok daha büyük sorunlar için kapı aralamış olursunuz.
*
7- Öfkeye kapılmayın
Çocuğunuzun sizin sakin kalmanıza ihtiyacı var ki gerçekleşen uygunsuz davranışı ona gösterebilesiniz. Bağırmak ya da çığlık atmak, onu yalnızca korkutacak ve olayı daha karmaşık hale getirecek. İhtiyacınız varsa derin bir nefes alın ya da bir dakikalığına geri çekilin. Hepimizin bunlara ihtiyacı var; gayet normal.
*
8- Kendinizi suçlamayın
Tüm bunlar ebeveynlikte kötü olduğunuz için olmuyor. Çocuğunuzu yetiştirirken işleri batırdığınız için de değil. Her çocuk yapar böyle şeyler; ısırır, vurur, fırlatır. Her çocuk başkalarına saldırabilir. Derin bir nefes alın. Durumla başa çıkın ve unutmayın: Bu durumu siz yaratmadınız. Kendinizi suçlamayın. Utanç duymayın. Bir zamanlar küçük bir çocuğa ebeveynlik yapmış herkes, size tezahürat yapıyor, merak etmeyin.**
*
*