Perspektifin teknik tanımını yapmak gerekirse, üç boyutlu nesneleri iki boyutlu bir yüzeyde gösterilmesini sağlayan teknik bir çizimdir.
Resimde perspektif öncesi resimler derinlik hissini pek vermezler (mağara resimleri, hiyeroglifler). Genelde renk farkı veya gölgelemeler ile derinlik hissini oluşturmaya çalışılmıştır. Her ne kadar Antik Yunan resimlerinde perspektif çok kullanılmasa da mimarileri incelendiğinde görme ve perspektifle ilgili bir çok bilgiyi bildiklerini düşünebiliriz. Rönesans'a kadar sanatçılar daha önceki çalışmalar sayesinde perspektifim farkına varmış olsalar da, bu farkındalığı aktardıkları yöntemler ya çok başarılı sonuçlar vermedi ya da uygulamada pek kolaylık sağlamamıştır. Bu dönemde minyatür tarzda resimler yapılmaktaydı. Bütün çizgilerin birbirine paralel olduğu bu tarzda elbetteki perspektif yoktu. 1453 yılında Leon Battista Alberti perspektif hakkındak matematiksel açıklamayı yayınlamıştır. Günümüzde kullandığımız perspektif çizimin temelinin oluşturmaktadır.
Resimde perspektif çizgi ve renk perspektifi olmak üzere ikiye ayrılır. Çizgi perspektifi paralel çizgilerin sonsuzda birleşmesidir. Renk perspektifi ise, cisim bizden uzaklaştıkça ve ışık değiştikçe renklerin değişim göstermesidir.
Perspektik için bilinmesi gereken dört önemli kavram vardır:

1. Ufuk düzlemi: Göz hizasından geçtiği düşünülen ve yer kabuğuna paralel olan çizgidir. Gözün bulunduğu yüksekliğe göre ufuk çizgisi değişmektedir (eğer oturuyorsanız ufuk çizginiz daha aşağıda olacaktır ya da yüksek bir yerdeyseniz ufuk çizginiz daha yukarda olacaktır).
2. Görme noktası: Gözünüzün ufuk düzlemi üzerinde tam karşısındaki noktadır.
3. Resim düzlemi: Görülen üç boyutlu nesnenin, manzaranın iki boyutlu düzleme aktarılacağı düşey düzlem.
4. Kaçış noktaları: Gerçekte paralel olmalarına rağmen perspektifte paralellikleri bozulan doğruların kesiştikleri noktaya verilen isimdir.

Çizgi perspektifi de kendi içinde ikiye ayrılır. Bunlar; paralel ve merkezi perspektiftir. Paralel perspektifte nesnelerin yatay, düşey ve köşegen kenarlarının birbirine paralel çizilmesi ile elde edilir. Merkezi perspektifte ise kişinin bulunduğu yere göre gördüklerini çizmesi söz konusudur. Bu şekildeki perspektif çizimleri insan gözünün çevresindeki nesneleri gördüğü duruma daha yakındır.