1898 ve 1908 yılları arasında ortaya çıkan, renklerin boya tüplerinden çıktıkları hallerinde, çiğ ve gösterişli bir şekilde resimde kullanılmasını temel alan sanat akımına fovizm denir.
Dışavurumculuk olarak da adlandırabileceğimiz fovizm akımı, Fransa’da, ünlü ressam Henri Matisse tarafından ortaya çıkarılmıştır. Akımın önde gelen diğer sanaçıları ise Albert Marquet, Maurice Vlaminck ve Van Dungen’dir.
Fovizm geleneksel resim kurallarını sert bir şekilde reddeder. Modernizme ve harekete, makineleşmeye yönelir. Özellikle Van Gogh ve Gaugin’den etkilenen fovist ressamlar, bu empresyonist anlayışı farklı bir yere taşıyıp daha basit desenler oluşturulmuş kompozisyonları tercih etmişlerdir. Ekspresyonist akıma öncülük eden fovizmin odak noktası, canlı ve dikkat çekici renklerdir. Fovizm akımı, duyguları renklerin ışığıyla anlatmayı hedefler.
Vahşi ve yoğun duyguların resmini en iyi çiğ ve canlı renklerin ortaya çıkaracağına inanan fovist ressamlar, hareketli fırça darbeleriyle eserlerine dışavurumcu bir etki katmışlardır. Fakat bunu yaparken temiz bir boyama yapmaya özen göstermişlerdir. Renkler, saf halleriyle, başka boyalarla karıştırılmadan kullanılmış ve fovist resimde derinlik, ışık gölge oyunlarına yer verilmemiştir.
Fovizm akımını savunan sanatçılar, daha sonra ortaya çıkacak kübizmin küplerle ve geometrik şekillerle yaratmak istediği duygu yoğunluğu ve ifade biçimini renklerle ortaya koymuşlardır.
Fovist resimlerde resim kompozisyonları özgür ve rahattır. Kurallara bağlı kalmayıp sevmeyen fovizm akımı, şok etkisi yaratan, özgür ve etkileyici eserler ortaya çıkarmayı amaçlamıştır. Böylelikle geleneksel bir yorum ve anlatım tarzı yerine daha özgün ve anlamlı eserler yaratılmıştır. Fovizmin kurucusu Henri Matisse resimde kompozisyonu sanatçının duygu ve düşüncelerini dekoratif bir biçimde düzenlemesi ile oluşur.
Fovizm doğrudan doğayı resmetmeyi hedeflemiştir. Üç boyutlu resim yapmak yerine mekanı renklerin hareketi ile tanımlamayı daha anlamlı bulmuşlardır. Fovizm tüm bu anlayışların doğru biçimde uygulanmasına rağmen etkisini çok fazla sürdürememiş ve çok fazla sanatçıyı bir arada tutamamıştır. Kısa sürede yok olan fovizm akımının yerini onu bazı yönleriyle örnek alan ekspresyonizm akımı almıştır.