Bulimia nevroza bir tür yeme bozukluğudur. Her 100 kadından 4 tanesinde yaşam süreci içinde bir dönem görülebilen bir sorundur. Bulimia sorunu yaşayan kişiler anormal derecede yeme ve sonrasında bunu boşaltma davranışı içine girerler.

Bulimia sorunu yaşayan kadınlar bu aşırı yemek yeme davranışını genelde kontrolsüzce yapar. Bunu çevresindeki kişilerden saklama eğilimindedir. Kişi bir seferde aldığı bu kadar yiyeceği boşaltmak ister. Bunu da kusarak, katı veya sıvı dışkısını kolayca dışarı atabilecek şeyler kullanarak ( müshil ve idrar söktürücü ) gösterir. Bu kadınlar ayrıca bu kadar yemek yedikten sonra kilo almamak için aşırı derecede de egzersiz yaparlar.

1. Kişi yemek yeme konusundaki denetimini kaybetmiştir.
2. Çok fazla yemek yer ve bunu gizlice yapar.
3. Sonra herkesten gizlice bu yediklerini kusar.
4. Mevcut kilosuna karşı bir takıntısı vardır.
5. Bulimia sorunu yaşayanlar aslında şişman da olabilir, zayıf da olabilir. Bu bir ölçü değildir.
6. Kilosunda sık değişimler görülür.
7. Yiyeceklere karşı aşırı ilgi duyar.
8. Vücudunun biçimine karşı bir takıntı geliştirmiştir.
9. Kimi zaman vücut biçiminden hoşnutsuzluğundan dolayı kendine zarar bile verebilir.

Bulimia sorunu uzun bir süre de devam edebilir. Uzun sürmesi halinde kişide ağız kokusu, diş hastalıkları görülür. Bunun nedeni kusmadan dolayı ağza gelen mide asitleridir.

Zaman içinde kişide göğüs yanması, yüzde şişkinlik, vücutta sıvı kaybı, karın ağrısı, kabızlık, ishal, uyku problemleri, el ve ayaklarda şişme, mide ve yemek borusu iltihabı gibi sorunlar görülmeye başlanır.

Bu yeme sorunu genelde kendi vücut yapısından memnun olmayan, benlik duygusu sorunlu, öz saygısı düşük olan kızlarda daha sık görülür. Bu gruba giren kızlarda depresyon ve diğer psikolojik hastalıkların görülmesi daha yaygındır. Hastalık ayrıca Tip 1 diyabet hastalığı sorunu yaşayan kişilerde de görülebilmektedir.

Ayrıca bulimia sorunu yaşayan kişiler genel olarak daha mutsuz ve bir şeylerden memnun olmayan bir yapıdadırlar.

Hastalığın tedavisinde en önemli husus, sorunu yaşayan kişinin bunu kabul etmesi ve tedavi için istekli olmasıdır. Sonraki aşamada psikoterapi yöntemiyle hastalık tedavi edilmeye çalışılır. Kimi zaman antidepresan ilaç tedavisi de uygulanır.