Zekice sorulmuş bir soruya, zekice verilmiş bir yanıt

***

Anadolu’da bir köyde, bir delikanlı davullu zurnalı düğünle evlenmiş.

Düğünden bir ay sonra da askere gitmiş. Aradan on ay geçmiş ama köyden yeterli haber alamamış.

Asıl merak ettiği konu çocuğunun olup olmadığıymış. Hanımı okuma yazma bilmez, geleneğe göre babaya da böyle şey sorulmaz.

Nihayet babasına yazdığı bir mektupta dereden tepeden söz ettikten sonra sonuna bir mani iliştirmiş:

Güzel mektup gez de gel

Bizim köye var da gel

Bir iken iki olduk

Üç olduk mu sor da gel.


Baba tahsilli biri değil ama çarıklı kurmay. O da cevabî mektubunda havadan sudan bahsettikten sonra oğlunun sorusuna bir mâni ile cevap vermiş:

Bir dalda iki kiraz

Böyle mektup yine yaz

Tarla mahsul vermedi

Gelecek yıl yine kaz.