Adres; numara 248, Kordon...İZMİR… Naim Palas... İkinci kat...
Cumbada oturuyor Mustafa Kemal. Sevmez fazla yemeği. Leblebi var yine önünde...
Garson titriyor. Çünkü çocuk, Rum…
Sesleniyor Gazi, şefkatli bir ses tonuyla...
- 'Vre Dimitri' diyor, 'gel bakayım.'
Çocuk, 'buyur pasam' diyor, ş'lere dili dönmeyen, kırık dökük Türkçesi'yle.
- Sizin Kosti' diyor... İşgal sırasında İzmir'e gelen Yunan Kralı Konstantin'i kastederek...
- Sizin Kosti, geldi mi buraya?
- Geldi pasam...
- Oturdu mu bu masaya?
- Oturdu pasam.
- Bu en güzel güneş batarken... rakı içti mi?
- İçmedi pasam.
- E o zaman sormadın mı çocuk, ne halt etmeye almış İzmir'i?