Tüp bebek uygulamasında kesin olarak belirlenmiş bir rakam bulunmamakla birlikte, bu oran çiftlerin %95’inde ilk 3 uygulamadan sonra başarının belirgin bir şekilde artmadığı yönündedir. Geri kalan %5’lik kısım için herhangi bir sınır olmamakla birlikte tüp bebek uygulamasının başarısında annenin yaşı, çiftin kısırlık durumu ve maddi-manevi güçleri önemli belirleyicilerdir.

Bazı çiftlerde 10. Hatta 15. denemelerde de başarı elde etmek mümkündür. Ancak çiftlerin bu durumun yükünü karşılayabilecek maddi güçleri ve bu durumun psikolojik etkilerini göğüsleyebilecek bir kararlılıklarının olması gerekir. Çünkü her başarısız deneme hayal kırıklıkları ve umutsuzlukları da beraberinde getirir.

Bu tedavinin kaç kez uygulanabileceğine doktor ve hasta beraber karar vermelidir. Doktorun “denemekte bir engel yoktur” dediği durumlarda kararlılıkla konunun üstüne gitmek, her uygulamada çifti başarıya daha fazla yaklaştırabilir. Çünkü her aşama bir eksiklik yada gereklilikle ilgili kendi farkındalığını yaratacağından başarıya adım adım ulaşmak mümkündür.

Başarısızlık durumlarında anne adayının rahim içi yapışıklık,miyom, polip, rahim içi duvarının yetersiz gelişimi, kan pıhtılaşma bozuklukları, anormal immünolojik yanıt, anne yada babadan dolayı oluşan genetik bozukluklar, tüplerin içinde sıvı birikmesi gibi durumlar her bir tedavi öncesinde mutlaka araştırılmalı ve incelenmelidir. Ayrıca oosit ve embriyo kalitesini arttıran bazı teknolojik yöntemler uygulanarak tedavinin etki gücü arttırılmaya çalışılabilir. Yalnız her tedavi arasında 2-3 aylık bir ara sürenin bulunmasına özen gösterilmelidir.

Ülkemizdeki tüp bebek uygulamalarında devlet tarafından belirlenmiş bazı yasal sınırla mevcuttur. Örneğin anne adayına hiçbir şekilde ikiden fazla embriyo yüklemesi yapılmaz. Bu çoklu doğum durumlarının önüne geçebilmek için alınan bir tedbirdir. Ayrıca 35 yaş altı anne adaylarına ilk 2 denemede sadece tek embriyo yüklenir. Daha sonraki uygulamalarda ise sadece iki yükleme yapılır.

Tüp bebek uygulamalarında genel görüş 4.deneme sonrasında başarının düştüğü yönündedir. Ancak bazı yeni teknolojiler ve yeni geliştirilen tekniklerle uygulamaya devam edilebilir. Bu aşamada başarısızığın gerçek nedenlerini araştırarak durumun tekrar değerlendirmesi yapılabilir.

Preimplantasyon, genetik tanı, suni rahim oluşturma (co-culture), sperm seçme yönteminin değiştirilmesi gibi uygulamalarla tedavinin etkinlik derecesi artırılmaya çalışılabilir. Başarısız sonuçların ardından anne adayına blastosist transferi yapılmasıda önerilebilir.

Kısacası tüp bebek tedavisine, doktor anne adayına “artık denemenin faydası yoktur” deyinceye dek devam etmekte bir engel yoktur. Ancak çiftlerin gerçektende bu kararlılıkta olması, maddi güçlerinin yeterli olması ve bu psikolojik sürece hazır olmaları çok önemlidir. Bu süreçte çiftler birbirlerini zorlamamalı ve hassas olmalıdırlar. Çocuk sahibi olmak şüphesiz ki daha mutlu çiftler yaratır ancak şuda unutulmamalıdır ki birbirini seven çiftlerin mutluğunu çocuğa bağlı değildir.