Ebeveyn olmak başlı başına stresli bir iş. Çocuklar da arada ebeveynlerinin sınırlarını zorlamayı severler. Bizim görevimiz ise en stresli anda bile soğukkanlılığımızı yitirmemek. Ama bazen öyle bir an geliyor ki ağzımızdan çıktığı anda pişman olduğumuz sözler sarf edebiliyoruz çocuklarımıza karşı. Çok pişman olup bunu telafi etmek için bu sefer türlü yollar deniyoruz. Ama bazen ağzımızdan çıkan bir cümle çocuğumuzun bizle olan ilişkisini anında zedeleyebiliyor ya da kendine olan güvenini sarsabiliyor.
Bunları çocuğunuza asla söylemeyin!

- Eğer susmazsan seni burada bırakırım.
- Niye birazcık kardeşin gibi olamıyorsun?
- Senin yüzünden babanla boşandık.
- Ben öyle istiyorum da ondan.
- Ver, ben senin için yapayım.
- Kendinden utanmalısın.
- Seni zaten hiç isteyerek dünyaya getirmedik.