İnsanlar Neden Dedikodu Yapar?

Dedikodu Nedir?

Dedikodu bir başkası hakkında konuşulan kişinin o ortamda bulunmadığı takdirde yapılan özel veya kişisel konuşmalardır. Yani en kısa anlatımı ile bir başkasının arkasından konuşmaktır diyebiliriz.
İnsanlar Neden Dedikodu Yapar?

Dedikodu aslında insanlar tarafından bir kişinin arkasından konuşulan kötü şeyler olarak görülse de bu dedikodu tanımı içerisinde herhangi bir olumlu veya olumsuzluk söz konusu değildir sadece o kişinin o ortamda bulunmadığı halde arkasından konuşulma şeklidir. Özellikle gün geçtikçe yaygınlaşan sosyal medya dünyası, iş ve özel hayatlardaki faaliyetlerin artması, aktifleşen yaşamlarımız ve ilişkimiz ile birlikte dedikodu yapmak çok daha kolay hale gelmektedir. Kimi insanlarımız tarafından kötü bir davranış örneği olarak gösterilen dedikodu yapmak aslında doğal bir durumdur. Çünkü bu tanımlamalara bakarsak insanımızın laf taşıma olarak zannettiği dedikodu tamamıyla kötü bir durumdur. Oysaki bizler laf taşıma olarak tanımladığımız bize söylenen bir şeyi bir başkasına söylemek ve onunla bunun üzerinden konuşma yapmak ile bir başkası hakkında o yokken onun özel yaşamı veya bize karşı oluşan bir olaydan sonraki durumlar ile ilgili bir şeyler söylemek yani dedikodu yapmak aynı şey değildir.
Klasikleşmiş bu dedikodu tanımını genişlettiğimiz ve tanımlanma alanını düşündüğümüzde siyasi bir sohbet yapmak, bir bakan, başbakan, yönetici, peygamber, kurucu, dost hakkında konuştuğumuz hemen hemen her şey, konuşma biçimimiz tamamıyla dedikodu tanımı içerisinde yer alır. İşte bu yüzden dedikodu insan ilişkilerinin hemen hemen doğal bir davranışı hale gelmektedir. Dün iş yerimizde terfi alan bir insanın bu başarısını nasıl sağladığını, bu noktaya nasıl geldiğini, neler yaptığını, ne eğitimler aldığını, kimin veya neyin faydaları ile bu noktalara geldiğini bugün konuşmak da dedikodu gibi tanımlanabilir. Dedikodu bu klasikleşmiş tanımı ile bir başkasının arkasından birisiyle ağız ağza vererek onun hakkında olup biten veya hayali bir şekilde ortaya sürülen şeyleri konuşmak değildir.

İnsanlar başkalarının hayatlarına, davranışlarına olumlu veya olumsuz duygular hissedebilir. Konuşmak ve bunu belirli bir sınırda tutmak insani bir ihtiyaç ve davranış olarak tanımlanabilir. Hiç veya çok az bu davranışı sergilemek ise kişisel tercihler, davranış biçimi veya dini zorunluluklardan dolayı kaynaklanmaktadır.