• Aileler çocuklarla daha fazla zaman geçirmeli.
• Çocuklar bu durumda anne yahut babadan ayrılmak istemeyebilir, sık sık ellerini tutmak, kucaklarına gelmek, sarılmak isteyebilir. Bu nedenle ebeveynler, anlayışlı davranmalı, onlara dokunmalı, fiziksel temas kurmalı ve güvende olduklarını hissettirmeliler.
• Gerginliklerini azaltmak için yaşadıklarını ve duygularını resme dökmeleri sağlanabilir.
• Aileler ve öğretmenler çocukların duygu ve düşüncelerini ifade etmelerine daha da çok izin ve olanak vermeliler, onları desteklemeli ve yüreklendirmeliler.
• Sorularını doğru ve anlayabilecekleri şekilde cevaplamak önemlidir.
• Yetişkinler sık sık onların korkularını ve kaygılarını anladıklarını ve onları sevdiklerini hissettirmelidir.
• Uyku, yemek, oyun gibi faaliyetlerin aynı rutinde devam etmesi önemlidir. Böylece hayatın normale dönmekte olduğu duygusunu vermek kolaylaşır.
• Bu dönemde mutlaka okula destek için gönderilmiş uzmanlar olacaktır. Aileler bölgelerine gelen bu uzmanlarla görüşmekten çekinmemeliler.