Çocuklar yoğun bir okul programını geride bırakıp yarıyıl tatiline girerler. Bir “oh” deyip dinlenecekleri tatil başlamıştır artık… Çocuklar bu sürede içinde okul kelimesini ya da onla ilgili hiçbir şey duymak istemezler. Bu nedenle anne babalar, en azından ilk birkaç gün okulla ilgili konuşmamalı ve okulla ilgili kendi hazırladıkları programdan bahsetmemeli; “Tatilde matematik çalışacaksın, bol bol kitap okuyacaksın” gibi. Bu şuna benzer; yoğun bir çalışma temposundan sonra nihayet yıllık izne ayrılmışsınız ve tatilinizde işle ilgili hiçbir şey duymak istemiyorsunuz...
Anne baba olarak çocuğunuz bir kaç gün dinlendikten sonra çalışmasını istediğiniz veya geride olduğunu düşündüğünüz derse çalışması için destek olabilirsiniz. Tatilde çocuğunuzun tatilini bol bol dinlenerek, eğlenerek geçirmesine izin vermelisiniz.

Tatilde çocuklara ders çalışması için baskı yapmayın!
Diğer taraftan birçok anne baba maalesef tatili çocuklarının okul başarısını artırmak için fırsat görüyor ve çocuğa ders çalışması konusunda aşırı baskı uyguluyor.
Çocukların başarısında da, başarısızlığında da anne babaların rolü vardır. Bütün dönem boyunca çocuğun dersleriyle ilgilenmeyip, veli toplantılarına katılmayıp, okulda bir sorun var mı, her şey yolunda mı, bunu araştırmadan, tatile birden bire ilgili anne baba olmak ve “Oğlum/kızım tatil boyunca ders çalışacaksın ve zayıf dersini düzelteceksin” demek doğru bir yaklaşım değil.
Anne baba olarak çocuğunuzun eğitim hayatı boyunca ilgili anne baba olmalı ve çocuğun okul başarısıyla çok takıntılı olmamalısınız. Çünkü bir süre sonra çocuk “başarılı olursa anne babası tarafından sevildiğini düşünecek, başarısız olursa kendini değersiz hissetmeye başlayacak ve sizin koşulsuz sevginizi hissetmeyecektir.

Çocuğunuzu koşulsuz sevdiğinizi hissettirin!
Anne babaların yaptığı en büyük hatalardan biri her an her yerde “Derslerin nasıl, okul nasıl gidiyor” gibi sözlerle konunun hep "okul", yani "okul başarısı" olmasıdır. Çocukların diğer özellikleri, becerisi, yetenekleri hiç gündeme gelmez. “Çocuk okulda başarısızsa hayatta da başarısızdır” etiketi çocuğa yapıştırılır ve öz güveninin gelişmesine izin verilmez. Bun sonucu olarak ders çalışmak istemeyen, bir şeyi daha denemeden başaramayacağını düşünen başarısızlığı kabullenen çocuklar olarak büyürler.
Bu nedenle anne baba olarak çocuğunuzu, koşulsuz sevdiğinizi gösterin. Sevginizi akademik başarılarıyla koşullandırmayın ve okul konusunu bir kenara bırakın.

Çocuğunuza onunla gurur duyduğunuzu gösterin!
Çocuğunuzun diğer yeteneklerini ve becerilerini ön plana çıkararak onla gurur duyduğunuzu gösterin. Çocuğunuz çok iyi bir sporcu; çok iyi yüzücü olabilir. Örneğin aile ziyaretlerine gittiğinizde, misafirleriniz geldiğinde çocuğunuzun okul başarısı yerine, ne kadar iyi yüzdüğünden bahsedebilirsiniz.
Eğer henüz çocuğunuzun bir yeteneğini keşfetmediyseniz, yeteneklerini keşfetmek için çeşitli hobi kurslarına gönderin. Bu hem çocuğun sosyalleşmesine, hem de öz güveninin yükselmesine yardımcı olacaktır.
Kısaca özetlemek gerekirse, çocuğunuza her dönem ilgili olun ve çocuğunuzun akademik başarısını sevginizin ölçütü olarak görmeyin. Çocuğun akademik başarısını çocuğun kişiliği ve hayat başarısı gibi görerek, çocuğunuza okul başarısı için sürekli baskı uygulamayın. Böyle ilgili bir anne baba olursanız yarıyıl tatilinde çocuğunuza ders çalış diye baskı uygulamanıza gerek kalmayacak ve çocuğunuz tatilin tadını çıkaracaktır.