İnsan yaşamında ilklerin yeri bambaşkadır. Unutulamayan, anılarda yaşatılan ve hafif bir tebessümle anlatılan ilk aşk yani çocukluk aşkının kimlik bulma yolunda atılan en önemli adım olduğunu biliyor musunuz?
Uğur Ozulu
Psikolojik Danışman Masum duygularla yaşanan ve büyükler için şaka konusu olan çocukluk aşkı; kız çocuklarında babayla flört ederek onunla evleneceği hayalini kurmak, annesiyle rekabet etmek veya erkek çocuklarda anneyi babadan kıskanmakla kendisini hissettirebilir. Bazen ebeveynler bu durum karşısında endişeye kapılır. Oysa çocukluk dönemi aşkları özellikle taklit niteliği taşıyan, rol denemelerine fırsat veren bir durumdur ve yetişkin cinselliğini içinde barındırmaz .
“Masumiyet çağı” olan çocukluk döneminde henüz beden cinselleşmemiş olmasına rağmen çocuklar, cinsellik ve aşk için ergenlik dönemine kadar beklemezler. Tabii ki çocuk cinselliği, yetişkin cinselliğinden farklıdır. En önemli fark da çocuk cinselliğinin genital organlarda yerleşmemiş olması ve cinsel ilişkiye girme amacı taşımamasıdır. Oysa ergenlik dönemi aşkları bu tanımın dışındadır. Mutlaka bu dönemlerde de kimlik ve rol arayışı vardır. Ancak ergenin bedeni ve ilişki tanımları da artık cinselleşmiştir. Bu nedenle anne babaların çocuklarına yönelik tutum ve bilgilendirmeleri dönemin gerekliliklerine uygun olmalıdır.
İLK AŞK
Her çocuğun ilk sevgi ve aşk nesnesi anne babasıdır. Kadın-erkek oluş ve karşı cinsle ilk deneyimleri de anne babalarıyla olan ilişkilerinde yaşanır. Bunu bazen annelerinin makyaj malzemelerine dadanan kız çocuklarında ya da babalarını tıraş olurken izleyen ve tıraş olmaya çalışan erkek çocuklarında izleyebiliriz. Bazen kendi bedenleri üzerindeki bu ilgi ve meraklarını (eğer anne baba engelleyici değilse) ilk sergiledikleri yer yine karşı cins ebeveynleri olmaktadır. Örneğin bir bakıma babasıyla flört eden ve annesiyle rekabet halinde olup babasıyla evleneceğinin hayalini kuran kız çocukları gibi.
Çocuklarda karşı cins ebeveynine duyulan aşk beklenen bir gelişimdir. Bu yolla kendi kadın ya da erkek rolünü tanıma ve deneyimleme şansı bulur. Ancak çocuklar yakın çevrelerindeki bir yetişkine (teyzeler, dayılar, amcalar vb.) ya da akran grubundan birine de aşık olabilirler. Bu durum daha çok taklit içerir. Sahip olduğu cinsiyetin rolünü dener. Aşk, ister anne babaya, ister bir yetişkine, isterse akran grubundan birine duyulan aşk olsun, kız ve erkek çocuğunun benlik duygusuna ve kimliğine katkıda bulunur.
Bağlanma, onay alma, beğenilme, kendini gerçekleştirme ve duygusal doyum, çocukluk döneminin de ihtiyaçları arasındadır. Çocukluk döneminde de bu gereksinimleri tanımak, tanımlamak ve bu ihtiyaçlara doyum aramak, karşı cinsle olan ilişki içinde karşılığını bulur. Çocukluk dönemi aşkları aslında bir kimlik araştırması; “ben kimim?” sorusunu yanıtlama çabasıdır. Çocukluk aşkları bireyselleşme, öteki ile karşılaşma ve bu karşılaşmadan kendisiyle ilgili veriler toplama yoludur.

EVCİLİKTEKİ KADIN – ERKEK
Özellikle çocuklar okul öncesi döneme girdiklerinde akran grubu içinde oynadıkları evcilik oyunlarında kadın ve erkek rollerini deneyimlerler. Hatta bazı arkadaşlarından bahsederken sevgili olduklarını ya da iki arkadaşının sevgili olduğunu, el ele tutuştuğunu ya da öpüştüğünü de dile getirebilirler. Bu bir yanıyla içinde bulundukları dönemde yaşanan keşfin ve doyum arayışının göstergesidir. Yetişkinler ise bu dönemde çocuklarla ilgili “bu çocuk insana adeta kocaman bir adam gibi bakıyor” ya da “yuvadaki erkek arkadaşından cilveli bir edayla bahsediyor” gibi cümleler kullanırlar.
Çocukluk aşkları sadece bakışmalar, sebepsiz yere karşılıklı gülüşmelerle kalmayabilir. El ele tutuşmaya, dudak dudağa öpüşmeye de varabilir. Yani henüz cinselleşmemiş beden de bu karşılaşmaya eşlik edebilir. Bu durumdan da endişe duyulmamalıdır. Çünkü bedenin en önemli psikolojik işlevi, benliğin kurulmasına katkıda bulunması ve başkalarıyla ilişkilere aracılık etmesidir.
Anne babalar için çocuklarının bu dönemde yaşadıkları hayranlıkları, flörtöz yakınlıkları, birbirlerinden aşkla söz etmeleri kontrolden çıkabilecek “erken uyanış” olarak tanımlanabilir. Ve bu tanımlama anne babalarda endişe yaratabilir. Unutulmamalıdır ki, çocukluk dönemi aşkları özellikle taklit niteliği taşıyan ve rol denemelerine fırsat veren bir durumdur. Yetişkin cinselliğini içinde barındırmaz. Bu bir kimlik oluşturma çabasıdır.
MERAK VE SORULAR
Hayatın gerçekleri kendilerine ne kadar anlatılırsa anlatılsın çocuklar merak etmeye devam eder, bu merakla kendilerini ve hayatı inşa etmeye çalışırlar. Çocuğu harekete geçiren sorulardır ve aldığı cevapların hiçbiri aslında onun için yeterli olmaz. Önemli olan çocuklarının soruları karşısında anne babaların verdiği yanıtların çocuğu ketleyici ya da önünü kesici olmamasıdır. Çocuklar merak ederler; bebeklerin nereden geldiğini, cinsiyetler arasındaki farklılıkları, anne babasının ilişkisini. Bu meraklarını giderebilecek yanıtları da bazen aile dışındaki karşı cins ilişkisinde ararlar.
Çocukluk çağında, anne babalar çocuklarına bedenlerinin onlara ait olduğu bilgisini yaşlarına uygun olarak verebilmelidir. Bedenlerinin ve istemediği durumlarda bedenlerini koruma sorumluluğunun da kendilerine ait olduğu mesajının çocuklara iletilmesi önemlidir. Hayır diyebilme becerisini geliştirebilmiş çocuklar, özellikle ergenlik ve yetişkinlik döneminde bedenleriyle ilgili doğru kararlar alabilecek, kendilerini istemedikleri durumlara maruz kalmaktan koruyabileceklerdir.
Çocuklar, diğer yetişkin ya da akran grubundaki kişilere yönelik aşk duygularından da beslenir. Ancak her anne baba bilmelidir ki, çocukların ergenlik ve yetişkinlik dönemlerinde, sevme konusundaki ön koşulları ve sevme biçimleri anne babalarıyla kuracakları ilişkiyle şekillenir.