Çoğu insan için aşk, nereden geldiği belli olmayan bir duygudur. Birdenbire gelir kalbinizi, aklınızı ve benliğinizi ele geçirir. Yediğiniz yemekte, baktığınız gökyüzünde ve konuştuğunuz insanların yüzünde bile, ansızın onun yüzü belirmeye başlar. Onsuz geçen zamanda (her ne kadar eğlenceli bir ortamda olmanızdan dolayı eğlenseniz de) bir şeyler hep biraz eksik, biraz tatsızdır. Ondan gelecek bir haber için, sürekli telefonlara bir bakış atılır. Mesaj ikonu görüldüğü anda kalbiniz sanki bir koşu yarışına katılmış gibi atmaya başlar.

Cevap atılacakken her kelime özenle seçilir. Onun ağzından çıkacak her kelime ise, üzerinde ayrıntılı bir biçimde düşünülecek bir konu olur. Söylediği güzel bir kelime, gün boyu dudağınızdaki o tebessümle size eşlik eder.

O bir adım attığında, siz ona koşmak istersiniz ama aklınızın bir köşesindeki ses işleri ağırdan almanızı söyler. İnsanın başını döndüren bu duyguları yaşarken, sevdiğiniz insanların size ‘’Sen aşıksın, aşık!’’ diye takılmaları yüzünden kendinize sorarsınız.

Ona baktığınız her an içinizde sıcak bir şeyler kalbinize doğru akıyorsa, onun yanında başka birinin olması canınızı sıkıyorsa, onun karşı cinsten biri ile gülüp eğlenmesi bile içinizi kemiriyorsa ve onu gördüğünüzde aklınızdan hayat silinip gidiyorsa, siz aşıksınız.

Renkler daha canlı geliyorsa, sevmediğiniz insanlar bile gözünüze sempatik görünüyorsa, yoldan geçen bir insan dahi yüzünüzdeki o anlamsız tebessüme bakıp size gülümsüyorsa ve ailenize daha çok değer vermeye başladıysanız, siz aşıksınız.

Sizin için bu yazdıklarımızı okurken, ‘’Bunların aynısı bende de var’’ diyor ve her kelimemizde ondan bir parça görüyorsanız, siz sırılsıklam aşıksınız. Aşkınızı kabullenin. Ona sahip çıkın. Çünkü bazı insanlar aşık olmadan ölecek veya hayatının aşkını kaybedecek kadar şanssızdır. Bu şansın değerini bilin. Korkmayın, sevin.