Bir sarışın, bir kızıl ve bir esmer kız yanmakta olan bir binanın çatısında mahsur kalmışlar. İtfaiye hemen olay mahalline gelmiş, gerekli cihazları çıkarmışlar. Çatıdan atlayanları tutmak için yanlarında getirdikleri çarşafı tuttuktan sonra, çatıya doğru seslenmişler;

"Atla. Bu tek sanşımız".

Esmer olan kız çatının kenarına kadar gelmiş ve kendisini aşağıya bırakmış. Tam çarşafa gelirken, itfaiyeciler birden çarşafı kenara çekmişler. Esmer kız domates salçası gibi yere yapışmış.

İtfaiyeciler tekrar çatıya seslenmişler;

"Hadi atla. Yoksa kurtulamayacaksın." Kızıl saçlı aşağıya bağırmış;

"Atlamam. Biraz önce yaptığınız gibi çarşafı çekersiniz siz".

İtfaiyeciler; "Hayır, çekmeyiz. Biz sadece esmerler için bunu yaparız". Böyle söylenince, kızıl saçlı da kendisini çatıdan aşağıya bırakmış. İtfaiyeciler esmer kızda oldugu gibi yine aniden çarşafı kenara çekince, kızıl saçlı da elmalı kek gibi yere serilmiş.

Çatıda sadece sarışın kalmış. İtfaiyeciler daha önce de yaptıkları gibi;

"Atla, atla. Yoksa yanarak öleceksin".

Sarışın; "Kesinlikle atlamam. İki arkadaşım atladığında çarşafı çektiniz. Ben atlarken de çekersiniz".

İtfaiyeciler; "Kesinlikle çekmeyeceğiz. Söz veriyoruz".

Sarışın kız; "Bakın, sizin çarşafı çekmeyeceğinize güvenemiyorum. Şimdi çarşafı yere bırakın ve etrafından çekilin..."