Feeri en basit tanımla masalların tiyatroya uyarlanmış halidir. Masalların tiyatro için uygun formlara getirilmesiyle feeriler elde edilmiş olur. Feeriler ana kahramanları dev, cin, peri gibi olağanüstü varlıklar olan ve gerçek olaylara dayanmayan edebi türlerdir. Bir başka deyişle feeriler kurmaca metinlerdir. Gerçek olaylara dayanmaması bu eserlerin olay örgüsünü zenginleştirmektedir. Böylece karşımıza oldukça ilginç olay örgüsü çıkmaktadır. Ancak feerilerde olayların ne zaman gerçekleştiği tam olarak belli değildir. Bunun yanında zamanın belirsizliğine mekan belirsizliği de eklenmektedir. Böylece zaman ve mekan kavramları izleyenin hayal gücüne bırakılır. Feerilerin bir başka özelliği de tekerlemelerle başlayıp tekerlemelerle bitmesidir. Temel amaçlarından belki de en önemlisi izleyen herkesin çıkarabileceği bir ders olmasıdır. Feerilerin sonunun hep mutlu bitmesi, hep iyilerin kazanması da bu eserleri güzel kılan bir başka özelliktir.
Masallar öncelikle sözlü olarak doğmuş zamanla yazılı kültüre geçmiştir. Bu yüzden sözlü ürünlerin genel kaderi olarak masallar da yazıya geçirilene kadar değişimlere uğramış, halkın ortak malı olarak doğmuş bu ürünleri yazıya geçiren yani derleyen kişi ortak anlatımlardan yola çıkarak masallara son halini vermiştir. Feeriler ise masalların son halinden direkt olarak sahneye uyarlanması özelliğiyle masallardan ayrılır.
Masalların hemen hemen bütün özelliklerini içeren feeriler tiyatro metinleri haline getirilirken daha anlaşılır metinler haline getirilmiştir. Bunun sebebi feerilerin daha çok çocuklara hitap etmesidir. Çocuklara hitap etmesi nedeniyle de eğlenceli olması göz önünde bulundurulmuştur. Feeriler aslında dramın bir türüdür. Dramlar; trajedi ve komedinin özelliklerinin toplamı olarak ortaya çıkmıştır. Çünkü trajediler Tanrı ve Tanrıçaları gibi soylu insanları anlatmayı tercih etmiş, hayatın acıklı yönlerini, tarihi, mitolojiyi konu edinmiştir. Komedi; trajediye karşı çıkarak sıradan insanları ve günlük yaşamı anlatmayı amaçlamıştır. Bunun sonucunda trajedilerin dili çok ağırken, bir başka deyişle seçkin insanlar seçkin bir dille ifade edilirken komedilerde oldukça argo sözler, kaba saba ifadeler kullanmıştır. Dram yazarlarının iddiası ise şudur: Hayat ne acıklı ne komiktir. Hayat acının ve komikliğin birleşimidir. Savundukları bu fikirle yeni bir tiyatro türü yaratmışlardır. Feeri de bu özelliklerden doğarak masallardan beslenmiş ve bunu sahneye taşımıştır.