Temel, Fadime'nin kedisinden nefret etmektedir.

Bir gün kararını verir ve Fadime evde yokken kediyi yakalayıp, arabasına koyar.
1-2 kilometre kadar ileride, bir köprünün yanına bırakıp evine döner.

Kapıyı açıp eve döndüğünde bir de bakar ki, kedi sepetinde oturuyor.

Ertesi gün, Fadime'nin evden çıkmasını bekleyip, kediyi yine arabaya atar.

Bu kez 5-6 kilometre ötedeki bir kasabada, bir çöp konteynerinin içine bırakır.
Eve döner, kapıyı açar, kedi yine baş köşeye kurulmuş, Temel'e kötü kötü bakıyor...

Ertesi gün işi iyice inada bindirir, kediyi yakaldığı gibi 10-15 kilometre direksiyon sallar,

bulduğu her tali yola girer, kedi yönünü kaybetsin diye çeşitli şaşırtmaca yollara girer,

daireler çizer. Sonunda yaptığı işten iyice emin olunca, arabayı durdurur ve kediyi bırakır.
Arabasına atlayıp, evinin yolunu tutar.
Saatler sonra Temel, Fadime'ye telefon açar;
- Uy Fadime, kedi yanında mi?
- Evde, niye soriysun da?
- O ibne'yi ver telefona, Kayboldum…