Belli dönemlerde agresif tavırlarıyla ebeveynlerine zorluk yaratan çocuklara, nasıl bir tavırla yaklaşılacağı önemli bir konu. Uzman Psikolog Ece Gürani Şanda, konuyla ilgili detaylı bilgiler aktardı.

Asilik mi Yoksa Olağan Bir Süreç mi?
Çocuğun agresif tavırlarının gelişimsel bir süreç olduğunu ve bunları çocuğun kişisel olarak ebeveynlerine karşı gelmek için yapmadığını unutmamak gerekiyor. Bu adımdan sonra ise dikkat edilmesi gerekenleri şöyle sıralayabiliriz:
• Çocuğunuzu ciddiye alarak onun öfkesinin kaynağını, altında yatan duyguyu ve ihtiyacını anlamaya çalışın. Ne olduğunda veya olmadığında öfke tepkileri ortaya çıkıyor gözlemleyin. Böylece bu durumları iyice tespit ederek önceden bir tedbir alabilirsiniz.

• Çocuğunuza öfkelenmenin doğal bir duygu olduğunu ve buna hakkı olduğunu söyleyebilirsiniz. Ancak bu duygusunu ifade ederken gösterdiği şiddet davranışlarının kabul edilemeyeceğini ve bu duyguları ile ilgili sizinle konuşabileceğini ona ifade edebilirsiniz.

• Sorunlarını, şiddete başvurduğu ve başvurmadığı durumların sonuçlarını birlikte tartışabilirsiniz. Çocuğunuza içinde bulunduğu bu yıkıcı duyguları farklı yollarla ifade edebilmesi adına çeşitli yollar öğretebilirsiniz.

• Onun öfkeli davrandığı zamanlarda kendi duygunuzun ne olduğunu ona söyleyerek empati kurmasını sağlayabilirsiniz. Örneğin; “Sen _______ yaptığın zaman, ben _______ hissediyorum. Şimdi lütfen senden _______ yapmanı istiyorum” şeklinde bir konuşma ile onun yaptığı davranışın sonucunun neler olduğunu ona hissettirebilir ve kızdığı noktalarda onun da size bu şekilde hislerini anlatabileceğini söyleyebilirsiniz.

• Öfkelendiği zamanlarda bu durumu daha da artmadan dikkatini dağıtmaya veya onu başka bir alana yönlendirmeye çalışmak yardımcı olabilir. Bu konuda sizi kendine model alacağından ona böyle bir durumla nasıl başa çıktığınızı örneklerle gösterebilir, bunları denemesi konusunda onu cesaretlendirebilirsiniz.

• Ebeveynler kendi aralarında önceden yapacakları bir görüşme ile çocuklarına karşı nasıl bir tutum sergileyecekleri konusunda bir anlaşma yapabilirler. Bu anlaşma ile evde çizilebilecek bir takım sınırlar ve ortak alınan kararlar çocuğun güven duygusunun gelişmesine katkı sağlayacaktır.

• Ebeveynlerin tutarlı ve sabırlı bir tutum sergilemeleri çocuğun davranışlarının şiddetinin azalmasında da yardımcı olacaktır. Öfke karşısında her isteği yerine getirilen çocuk, za¬manla bunu bir tehdit aracı olarak kullanmayı öğrenir. Çocuğun öfkesine boyun eğildiği ve öfkesiyle istekleri yerine getirildiği takdirde, bu davranışların sıklığı ve şiddeti devam edecektir. Bu nedenle öfkelendiği durumlarda kabul edilebilir olumlu istekleri yerine getirilmeli ancak olumsuz is¬tekleri uygun bir dille reddedilmelidir.

• Çocuğunuzun öfkeli tepkiler vermediği durumlarda ödüllendirmek onun olumlu davranışlarının pekişmesine yardımcı olacaktır. Çocuğunuzun rahatlaması için öfkelenmesine yol açan negatif enerjiyi boşaltmasına izin verin. Bunun için, sosyal etkinliklere katılma fırsatları yaratabilir, sportif faaliyetlere yönlendirebilir, evde uygulayabileceği ve keyif alabileceği bir uğraş bulabilirsiniz. Ancak en iyi ve etkili ilacın sevgi olduğunu ve her fırsatta ona bunu hissettirmenizin güven duygusunun oluşmasındaki önemini unutmayın.